Κυριακή 29 Αυγούστου 2010

Don't get the blues...

Έχω γνωρίσει κόσμο που δεν έχει φίλους με τον όρο που λέω εγώ κάποιον φίλο. Για κάποιο λόγο δεν θέλει - ξέρει να τον κάνει οικογένεια. Τους λυπάμαι λίγο.

Είναι κάποιες μέρες που έχεις τις μαύρες σου... Κάποια κενά Σάββατα που κάθεσαι όλη μέρα σπίτι και γίνεσαι λίγο μελαγχολικός, γιατί τα πράγματα δεν είναι όπως θα ήθελες να είναι. Γιατί τα παντζούρια είναι κλειστά ενώ εσύ θέλεις να μπει φως μέσα. Η γιατί πιέζεσαι να συμμαζέψεις, ενώ αν δεν είχες πρηχτεί θα το έκανες άλλη ώρα. Η γιατί κάποιος χωρίς λόγο θα σου μιλήσει άσχημα.

Κάποιες μέρες στη δουλειά που θα δουλέψεις υπερωρίες και θα είσαι κουρασμένος και ιδρωμένος, και θα συναντήσεις έναν πρώην, τον οποίο πρόσφατα κατάφερες να ξεχάσεις και ήρθε σαν μαλάκας να σου τα θυμίσει όλα, πηγαίνεις μετά σπίτι και κατεβάζεις μπουκάλια.

Κάποιες μέρες που πιέζεσαι από την δουλειά σου και αποφασίζεις να παραιτηθείς. Ταυτόχρονα έχεις και εξεταστική, όρεξη για διάβασμα μηδέν, και πηγαίνεις να γράψεις με σύμμαχο 50 σκονάκια άυπνος και έχεις ψιλοφρικάρει γιατί το μάθημα το δίνεις για 8η φορά και είσαι ήδη στον 6ο χρόνο.

Κάποιες φορές που μπλέκεσαι σε φάση μακρόχρονου χωρισμού, και κάποιες άλλες που κάνεις μία επιλογή για την οποία από την μια δεν είσαι σίγουρος και από την άλλη σε φέρνει αντιμέτωπο με τις συνέπειες. Οι καλύτερες είναι που η ζωή στα έχει φέρει σκατά και εσύ προχωράς πάνω σε αυτά.

Εκεί έρχονται οι φίλοι σου. Θα σε πάρουν τηλέφωνο και να σε καλέσουν σπίτι τους για ταινία επειδή έμεινες ταπί και σου γεμίζουν ευχάριστα τη μέρα. Θα σε κάνουν πατ-πατ έστω και τηλεφωνικά στις 3 το πρωί. Θα σε πάρουν τηλέφωνο να σου πουν καλή επιτυχία. Θα σε ακούσουν να κλαις στο δωμάτιο σου και θα σου φτιάξουν χυμό με ομπρελίτσες. Θα σε βοηθήσουν να αντιμετωπίσεις τις συνέπειες και θα σε συντροφεύουν στην πορεία σου. Εξάλλου όλα για καλό...

11 σχόλια:

nikos είπε...

1. Δεν κατεβάζουμε μπουκάλια για τίποτα και για κανέναν.
2. Γιατί καλό μου να παραιτηθείς; Σου πρότειναν κιόλας να γίνεις διευθυντής της κόκα-κόλα;
3. Κάθε επιλογή έχει συνέπειες, είτε είσαι σίγουρος είτε όχι.
4. Τι είναι το πατ-πατ;
Όσο για τους φίλους... Τι να λέμε τώρα. Κάποιοι είναι καλύτεροι κι από αδέρφια. Καλή σου Κυριακή

partaki είπε...

Καλημέρα nikos.
1 Αυτό λέω κι εγώ
2 Μην αγχώνεσαι δεν παραιτήθηκα εγώ
3 Ι know
4 Το χτύπημα συμπαράστασης στη πλάτη.
Καλή Κυριακή

xaderfiii είπε...

μουααααα στο χω πει ε οτι γραφεις γαματα!!

mahler76 είπε...

μα για αυτό είναι οι φίλοι.

joaki είπε...

άρχισα να με λυπάμαι πολύ καθώς το διάβαζα αλλά μετά χάρηκα ακόμα περισσότερο που όλα αυτά έχω ΦΙΛΟΥΣ να τα μοιράζομαι...

Ανώνυμος είπε...

Φίλος? λέξη που λίγοι καταλαβαίνουν την αξία της.

partaki είπε...

mahler τρου...

xaderfi & joaki σας ευχαριστώ. σμακ

Ανώνυμε απλά κάποιοι το έχουν στο κεφάλι τους με διαφορετική έννοια. Προσωπικά δεν υπάρχει νόημα στον όρο φίλος αν δεν είναι ισάξιο με της οικογενείας.

g for george είπε...

Δόξα τω θεώ, έχω φίλους που τους θεωρώ πλέον οικογένεια. Και έχεις δίκιο, είναι πολύ μεγάλο πράγμα. Αυτή είναι η "δεύτερη" οικογένεια που δεν την πήρες πακέτο αλλά την επέλεξες εσύ.

ιμερος είπε...

μεγαλη κουβεντα η σχεση με τους φιλους .

Leviathan είπε...

oi filoi einai isos oti pio simadiko! :) kali evdomada! :)

αναμνησιολόγιον είπε...

Έτσι είναι η ζωή. Με τα πάνω της και τα κάτω της. Κι εδώ κρύβεται ένα κομμάτι του μεγαλείου της. Αλλιώς θα ήταν φλατ.