Θα σε πω σήμερα για μια ιστορική μάχη.
Ήταν λέει οι Φράγκοι που είχαν πάρει λίγο τα πάνω τους, κάπου στον 11ο αιώνα, και ήθελαν να την πουν στους Σελτζούκους και το σουλτάνο τους τον kilij Arslan. Θέλαν κι αυτοί χανουμάκια. Αποφάσισαν λοιπόν να τους αιφνιδιάσουν.
Ξεχύνονται που λες οι Φράγκοι και πάνε να αιφνιδιάσουν τους Σελτζούκους, παρέα με τα αλογατάκια τους. Ξέρεις τώρα αν έχεις κάνεις φαντάρος η αν βλέπεις πολεμικές ταινίες, έρπινγκ, πυρ και κίνηση, ντυμένα σε παραλλαγές, φυλλαράκια και κλαδάκια στο κούτελο κ.ο.κ. Φτάνουν που λες κοντά στο 500 μέτρα μακριά.
Οι Σελτζούκοι εκεί που ήταν αραχτοί, σαβούρωναν ιμάμ μπαιλντί άντε και κανα σουτζούκ λουκούμ για να γλυκαθούν, τους παίρνουν πρέφα. Άρον των άρον ανεβαίνουν πάνω στα αλογατάκια τους, σχηματίζουν στον αριστερό αμμόλοφο μια γραμμή, βγαίνει ο αρχηγός μπροστά και τους εμψυχώνει, τύπου braveheart, αλλά σα να το βλέπεις στο TRT (Türkiye Radyo Televizyon).
Στον δεξί αμμόλοφο οι Φράγκοι στον αριστερό οι Σελτζούκοι. Πετάει το σπαθί o Μελ (μπορεί και Αμπντουλ) και ξεκινάνε μανιασμένοι. Κραυγές να αντιλαλούνε μέσα από τα στόματα τους, ενώ ο άνεμος φυσούσε κόντρα στους Φράγκους, τινάζοντας την φράτζα και σκουπίζοντας τα, από την μανία, σάλια τους και πέφτανε στο πρόσωπο του προηγούμενου. Σπίθες στα μάτια από τα νεύρα των Σελτζούκων, για την μπινιά που τους έκαναν, και ορμή τους όλο και μεγάλωνε καθώς ο άνεμος προωθούσε την πορεία τους. Φτάνουν στα εκατό μέτρα όσπου ένας Σελτζούκος βλέπει το άλογο του να χλιμιντρίζει νάζια
Φριζ. Να πάρουμε τα fuckts
Fuckt 1 Οι Φράγκοι θέλαν τα άλογα τους γερά, για αυτό προτιμούσαν αρσενικά, επιβήτορες. Οι Άραβες λόγω της ερήμου θέλαν ελαφριά γρήγορα άλογα για αυτό προτιμούσαν φοράδες.
Fuckt 2 Ο άνεμος φυσούσε κόντρα στους Φράγκους που σημαίνει ότι μυρωδιά (και ιδρωτίλα) την είχε ο Σελτζουκος την εισέπνεε ο Φράγκος. (άσε με, πολύ μπρουτάλ)
Fuckt 3 Την εποχή που έγινε η μάχη, ήταν περίοδος αναπαραγωγής των αλόγων.
Καθώς ο Σελτζούκος πλησίαζε τον Σταυροφόρο Φράγκο η φοράδα του αντίκρισε τα προσόντα του επιβήτορα, που η τεστοστερόνη του είχε βαρέσει κόκκινο από την μυρουδιά της κανελί φοραδούλας που έσερνε, και έτρεξε να κρυφτεί πίσω από ένα μικρό λοφίσκο καθώς ο επιβήτορας την πλησίαζε. Στην άλλη μεριά ο άλλος επιβήτορας μπάνισε μια άλλη άσπρη αλόγα και πήγε να πάρει μια τζούρα από τα κατάλευκα της καπούλια, και δεν έδινε σημασία στις κλοτσιές και στις μαστιγιές του Φράγκου καβαλάρη του.
Η μάχη κατέληξε σε φιάσκο, και δεν κέρδισε κανείς.
Λάθος. Κέρδισε η αγάπη, και λίγο οι Σελτζούκοι γιατί γκαστρώθηκαν όλες τους οι φοράδες
ΥΓ έχουν σπάσει τα νεύρα μου γιατί δεν έχω βρει κάποια πηγή που να αναφέρει το γεγονός επακριβώς, οπότε βασίζομαι στις γνώσεις του αγοριού μου και ελπίζω να μην μου λέει μπαρούφες, και με λές βλαχάκι. Το μόνο που βρήκα είναι αυτό το τραγούδι (χάλια) που αναφέρεται σε αυτό το γεγονός. http://calonsound.info/archives/2008/09/entry_70.php
Και αν σε αρεσε, λεμε τωρα.... να και η παρτιτούρα για να το παίζεις στους φιλους σου σε πάρτυ μαζί με Πλιάτσικα. Το τραγούδι μάλιστα κέρδισε και βραβείο, (φαντάσου πως ήταν αυτά που χάσανε), και μιλάει για τον ιερό δεσμό του επιβήτορα και του καβαλάρη. Εμένα μου λες...