Και το όνομα αυτού

Συμβαίνουν διάφορα αυτές τις μέρες και για αυτό χάνομαι. Να προχτές είχαμε την βάφτιση του ανιψιού μου. Δεν είχε ξεκινήσει το όλο ιβεντ με τις καλύτερες προϋποθέσεις στο μυαλό μου αλλά τελικά όλα ήταν υπέροχα.

Με το που είδα την ξαδέρφη μου ετών 32 να είναι ντυμένη σαν 50 και να μου λέει "Άντε καλα ήρθατε" κατάλαβα ότι έφτασα Καβάλα. Παιδάκια παντού να τρέχουν. Συγγενείς να μου μιλάνε. Και όχι απαραίτητα κόσμος που θυμάμαι. Σε τέτοιες εκδηλώσεις έχω πάντα αγκαζέ την μάνα, για να μου κάνει update. Καθόμαστε που λες θαυμάζουμε τα ανίψια μου, βγαίνουμε φωτογραφίες γελάμε ώσπου έρχεται ο παπάς.

Μαλάκα τι παπάς ήταν αυτός. Άσε με και έτοιμος ήμουν να χειροτονηθώ. (ποιο βλάσφημος πεθαίνεις)

Ξεκινάει η βάφτιση όλα καλά, το μωρό κύριος δεν έκλαψε καθόλου. Του έδωσαν και δύο ονόματα, σαν κι εμένα, εκ των οποίων το ένα είναι και αγαπημένο όνομα γενικά. Επίσης είχα καιρό να πάω σε βάπτιση. Το ήξερες εσύ ότι τώρα βγάζουν και γλυκά? Κάτι προφιτερόλ όνειρο...4 έφαγα. Μετά τα γνωστά πήγαμε σε κέντρο, φάγαμε φαγητό κακής ποιότητας, ήπιαμε ξύδι αντί για κρασί, και κάναμε και σοσιαλαζινγκ. Πάνω στο τελευταίο ανακάλυψα ότι έχω κάτι συγγενείς, πολύ καλά τυπάκια, οι οποίοι ήταν και μακρινοί. Συμπαθέστατοι και πολύ συνεννοήσιμοι και λέω κοίτα να δεις, και κάποιοι από το σόι που ταιριάζω.

Και φυσικά στο δρόμο της επιστροφής με την μάνα και την αδερφή μπροστά το κλασσικό gossip.