Μια αλλιώτικη μέρα

Έρχεται που λες η Μπουγάτσα εχτές από το γραφείο και με πάει για καφέ στη Γαζία (πολύ ωραίο μέρος, έχω να σε πω). Αφού κάναμε catch up έρχεται ο Φου και μας ενημερώνει ότι εχτές ήταν η παγκόσμια μέρα χωρίς αυτοκίνητο και ότι η parallaxi διοργάνωνε το "Μια αλλιώτικη μέρα".

Συναντιόμαστε μαζί με τους φίλους bookcrossers (πολύ καλά παιδιά), και ξεκινάμε τσάρκες στη πόλη. Σχεδόν όλο το κέντρο είχε πεζοδρομηθεί. Προξένου Κορομηλά, Μητροπόλεως, Αλεξάνδρου Σβώλου, Ερμού και Τσιμισκή. Και παντού συνέβαινε κάτι.

Πρώτα πάμε Αριστοτέλους και επί της Μητροπόλεως είχε μία μπάντα που έπαιζε κάτι εμβατήρια και τα σχετικά. Και λέω ρε συ θα κάνω post... Πιο κάτω ήταν η χαρά του παιδιού. Τραμπολίνα, τοίχο για ορειβασία και κάτι άλλα παιδιά που παίζαν με ποδήλατα και σκειτ.




Μετά πάμε από την Προξένου Κορομηλά και εκεί είχε τα παλιά παιχνίδια (αυτά που πρόλαβα εγώ τουλάχιστον). Θυμήθηκα το τζαμί ρε φίλε...(έτσι το λέγαμε στη γειτονιά μου, 7 πέτρες σε πύργο και όποια ομάδα τα ρίξει με μία μπάλα τρέχει και προσπαθεί να ξαναστήσει τον πύργο χωρίς να τους χτυπήσει η άλλη ομάδα με την μπάλα). Εκεί που λες μου την βάρεσε και έπαιξα σχοινάκι (στις φωτό βέβαια πιο πολύ για ζεμπεκιά το κόβω).


Μετά πήγαμε από Σβώλου και πίσω από την Αγία Σοφία είχε κάποια καλλιτέχνες - γκραφίτια που έδιναν την δική τους άποψη για τις διαβάσεις της πόλης (αυτό ήταν το αγαπημένο μου)



Μετά επιστροφή Αριστοτέλους που είχαν κάτι παιδιά που τραγουδούσαν με δυο κιθάρες, και έπειτα στη Τσιμισκή όπου είχε 4 κοπέλες με τραγούδια τύπου ροζ πάνθηρα και φλαιμιτουδεμουν (xaderfi μου 'λειψες) και από πίσω οι ποδηλάτες να κόβουν βόλτες. Πολύ όμορφα

Μετά στο Καπάνι όπου είδαμε μία προβολή για την Θεσσαλονίκη και τα προβλήματα της (μετρό υποθαλάσσια κτλ) όπου κολλούσε συνέχεια και κάπου στο τέλος το κούρασε λίγο και φύγαμε. Αλλά για σένα φίλη αναγνώστρια τι βρήκα? Ξέρω ξέρω στις εποχές που ζούμε είναι επικίνδυνα. Δεν ξέρεις από που θα σου 'ρθει με τα αφροδίσια. Κουράστηκες από τα εσώρουχα που δεν σου προσφέρουν καμία προστασία. Έλα εδώ...

Αυτή ξέρει!!!

Η μέρα ήταν υπέροχη. Πραγματικά η Θεσσαλονίκη αλλιώς. Και θα μπορούσε να γίνει αν ο Έλληνας ήξερε να αξιοποιήσει αυτά που έχει. Συζητούσαμε με τα παιδιά την ιδέα της μόνιμης πεζοδρόμησης του κέντρου. Δεν είναι καθόλου άσχημη ιδέα. Να κάνουν πάρκινγκ στα όρια του αυτού, και όλο το κέντρο της πόλης να είναι με ποδήλατα και πεζούς. Τι είναι το κέντρο της Θεσσαλονίκης, το πολύ μισή ώρα περπάτημα (αν πας με π) από τη μία άκρη του στην άλλη. Και γιατί τόσα αυτοκίνητα ρε συ δεν καταλαβαίνω. Στην Θεσσαλονίκη είσαι. Πάς χαλαρά με το λεωφορειάκι σου και σε μισή ώρα είσαι όπου θες από το κέντρο. Στην τελική όσο πιο πολύ χρησιμοποιείς τις αστικές συγκοινωνίες, εμ μειώνεις την κίνηση, εμ δημιουργείς και την ανάγκη για αναβάθμιση τους.

ΥΓ. Ναι το ξέρω οι φωτογραφίες (εκτός από τις 2 που είμαι εγώ) είναι χάλια, αν δεν σου αρέσουν να μου πάρεις καλύτερο κινητό. μ.